NGC 2438

[Setaarius]

NGC 2438 to mgławica planetarna. Okres najlepszej widoczności przypada na zimę głównie w pierwszej połowie nocy, ale też bardzo późno lub tuż nad ranem w drugiej połowie jesieni. Wielkość gwiazdowa wynosi 11,70 mag. Jasność powierzchniowa około 11,78 mag. Rozmiarem mieści się w przedziale trochę powyżej 1-dnej minuty łuku. Odległość jaka dzieli mgławicę od nas została oszacowana na około 5000 lat świetlnych. Jest zlokalizowana w gwiazdozbiorze Rufy (Puppis). Współrzędne to Rektascensja 07 h 41,8 m; Deklinacja -14° 44′. Najwyżej ponad horyzont wznosi się w dniu 25-go stycznia. Znajduje się wewnątrz gromady M46 jednak nie jest z nią powiązana. Gwiazda centralna ma jasność 18 mag więc jest nieosiągalna dla amatorskich teleskopów, natomiast 10-calowy teleskop pokaże nam gwiazdę wielkości 13,3 mag znajdującą się blisko środka mgławicy. Mgławica jest małym obiektem o niedużej jasności powierzchniowej. W małym teleskopie 5-7 cali przy użyciu średnich powiększeń rzędy 70-120 zobaczymy coś na wzór pojaśnienia kometarnego. Teleskop rzędu 8-10 cali pokaże obwarzanek o bardzo delikatnym zielonkawo-niebieskim zabarwieniu. Prawdziwą przyjemność z oglądania zapewni teleskop co najmniej 12-to calowy. W każdym przypadku warto do obserwacji użyć filtra OIII. Załączone szkice wykonane na podstawie obserwacji 10 i 16 calowym teleskopem.