NGC 4085 i NGC 4088

[Setaarius]

Dość ładna para galaktyk NGC 4085 (spiralna z poprzeczką) oraz NGC 4088 (spiralna z poprzeczką). Okres najlepszej widoczności przypada zimą i wiosną przez większą część nocy. Najwyżej nad horyzontem wznoszą się w dniu 17-tego kwietnia. Wielkość gwiazdowa NGC 4085 wynosi 12,83 mag, a jasność powierzchniowa to około 12,96 mag, natomiast u jej sąsiadki NGC 4088 to 12 mag i 14,15 mag. Rozmiary NGC 4085 dla obserwacji 2,8x0,8 minuty łuku, a w przypadku NGC 4088 to 5,6x2,1 minuty łuku. Odległość jaka dzieli je od nas została oszacowana na około 60 milionów lat świetlnych. Galaktyki znajdują się w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy (Ursa Major). NGC 4085 jest ustawiona do obserwatora pod kątem około 80 stopni i jest mniejsza o około 75% od Drogi Mlecznej. NGC 4088 jest ustawiona pod kątem około 70 stopni do obserwatora i jest mniejsza o około 10% od Drogi Mlecznej.

Szczegółowa lokalizacja to: Rektascensja 12 h 05,4-05,6 m; Deklinacja +50° 21-32′.

Rozmiar obiektu: przeciętny (NGC4088) i mały (NGC 4085)

Jasność obiektu: dość niska

Struktura obiektu: mocno spłaszczone bez wybijających się jąder
Obserwacje: W 5-6 calowym teleskopie mamy szansę na zobaczenie bardzo delikatnych mgiełek stosując minimum średnie powiększenia natomiast bez dobrych warunków i często wspomożenia się techniką zerkania mogą pozostać dla nas nieuchwytne. 8-10 calowy instrumencie astronomicznym nie powinniśmy mieć problemów z dostrzeżeniem ich natomiast na pierwszy plan zawsze będzie się wybijać większa NGC 4088. Niestety nie uda się dojrzeć ich struktur. W 12-14 calowym teleskopie uwydatnią się skupienia pyłowe galaktyk, a przy odrobinie szczęścia zarys ramienia w NGC 4088, ale może być do tego potrzebny co najmniej 16 calowy teleskop. Załączone szkice na podstawie obserwacji 10 i 12 calowym teleskopem.