Grupa 8-miu galaktyk przy NGC 3913, NGC 3982 i NGC 3998

[Setaarius]

Ciekawa grupa galaktyk w Wielkiej Niedźwiedzicy na którą składa się kilka jasnych obiektów opisanych poniżej. Całą grupę można oglądać w polu jednego okularu jednak musi on obejmować w naszym teleskopie obszar co najmniej półtorej stopnia. Grupę tworzą głównie NGC 3913, NGC 3916, NGC 3921, NGC 3972, NGC 3977, NGC 3982, NGC 3998, NGC 3990. Okres najlepszej widoczności przypada zimą oraz wiosną przez większość nocy. Najwyżej nad horyzontem wznoszą się w dniu 15-ego kwietnia. Wielkość gwiazdowa (i jasność powierzchniowa) wynoszą odpowiednio: NGC 3913 - 13,12 mag (13,18 mag); NGC 3916 – 13,76 mag (12,55 mag); NGC 3921 – 12,64 mag (12,68 mag); NGC 3972 – 12,90 mag (13,57 mag); NGC 3977 – 13,34 mag (13,06 mag); NGC 3982 – 11,70 mag (12,27 mag); NGC 3998 – 12,10 mag (13,01 mag); NGC 3990 – 13,60 mag (12,75 mag). Rozmiary galaktyk dla obserwacji to: NGC 3913 – 1x1 minut łuku, NGC 3916 – 1x0,3 minut łuku, NGC 3921 – 1x1 minut łuku, NGC 3972 – 2,4x1 minut łuku, NGC 3977 – 1x1 minut łuku, NGC 3982 – 2,3x2 minuty łuku, NGC 3998 – 2,7x2,3 minuty łuku, NGC 3990 – 1x04 minuty łuku. Odległość jaka dzieli je od nas została oszacowana na około 60-70 milionów lat świetlnych. Galaktyki znajdują się w gwiazdozbiorze Wielkiej Niedźwiedzicy (Ursa Major).

Szczegółowa lokalizacja to: Rektascensja 11 h 50-57 m, Deklinacja +55°04-27′

Rozmiar obiektów: małe

Jasność obiektów: niska

Struktura obiektów: zróżnicowana

Obserwacje: Grupa galaktyk stanowiąca pewne wyzwanie w obserwacjach ze względu na swój mały rozmiar większości z nich co wymusza użycie dużych powiększeń przez co w małych teleskopach braknie światła. W 5-6 calowym teleskopie w zasadzie możemy oglądać najjaśniejsze czyli NGC 3982 i NGC 3998 i to często będzie potrzebne zerkanie, żeby dojrzeć te dwie dość słabe chmurki. Do obserwacji warto zatem skorzystać z co najmniej 8-10 calowego teleskopu, w którym mamy szansę zaobserwować wszystkie obiekty. Jednak wciąż będą to tylko mgiełki z delikatnymi halo galaktycznymi. 12-14 calowy instrument astronomiczny ukaże wszystkie obiekty bez problemu, a w najjaśniejszych ujrzymy zarys budowy z dość wyraźnym rozgraniczeniem pomiędzy jasnymi i ciemnymi obszarami. Tak jak wcześniej wspominałem w okularze o odpowiednim polu mamy szansę dojrzeć całą grupę jednak będzie to dość trudne z wymienionych wcześniej przyczyn i będziemy potrzebować dość dużego teleskopu, żeby w małym powiększeniu móc zobaczyć wszystkie obiekty. Nie mniej jednak jest to dobre wyzwanie, któremu warto poświęcić chwilę lub po prostu studiować je grupami wykorzystując mniejszy sprzęt, a większe powiększenia. Załączony szkic na podstawie obserwacji 12 calowym teleskopem. W dużych teleskopach i powiększeniach mamy szansę dojrzeć zarys spirali w NGC 3982.