Na miejscu byłem około 4.35. Rozstawiłem Newtona 150/750 na AZ4 i potem kolimacja. Teleskop nie wymagał wychłodzenia ponieważ wieczorem pozostawiłem go na balkonie.
Warunki bardzo dobre jednak tu i ówdzie majaczyły mgły.
Kometa miała się stopniowo wznosić więc zacząłem od górującego Jowisza. Najpierw w Morpheuszu 17,5mm. Widoczne 3 pasy z bardzo delikatnym wrażeniem poszarpania. Zmiana okularu na Celestron X-Cel LX 9mm nie pozwoliła dostrzec więcej szczegółów, a obraz stracił trochę na jakości... niestety budżetowe okulary od razu można poznać
Poświęciłem Jowiszowi dłuższą chwilę...
Kolejny cel to M42, tak, właśnie tak i niestety...Orion już cały na niebie zwiastując nieuchronnie to co przed nami, czyli zima
Prezentował się jak zwykle wspaniale...ale wolałem uciekać stamtąd żeby nie przyspieszyć nadejścia zimy 
Chyba jeszcze nigdy na początku września nie patrzyłem na M42... Jednak na koniec nie mogłem się powstrzymać od zerknięcia na nią jeszcze raz przez lornetkę Pentaxa 20x60, malutka, ale wariatka Kolejny cel to Wenus, bardzo dobrze widoczna faza, nie pamiętam kiedy Wenus zrobiła na mnie aż takie wrażenie. Zazwyczaj tylko przeszkadza psując akomodację oczu do ciemności jak jesteśmy w Złatnej lub na Smerekowie
Minęła 5-ta rano i coraz bardziej zaczynało świtać, a kometa podniosła się wyżej. Na początku w ruch poszła lornetka. Kometa niczym zielonkawa gwiazdka, z wrażeniem delikatnie majaczącego ogona, ale dosłownie mniej chyba niż pół stopnia. To wina poranka i z każdym dniem jej bliższego położenia w stosunku do Słońca, a dodatkowo cel z mojego miejsca obserwacji znajdował się nad Bielskiem więc trochę blasku i zanieczyszczeń utrudniało jak sądzę obserwacje.
Następnie Newton i Morpheusz. Tutaj ogonek wyraźniejszy i trochę dłuższy ale "szału ni ma"
Na tym zakończyłem te krótkie obserwacje poranne, kometa zaliczona i można wracać do spania, dobranoc...
